Μην βολευτούμε στο εύκολο σύνθημα "για όλα ευθύνονται οι άλλοι"

Έχει σχηματιστεί μια εικόνα, ότι από τη στιγμή που ανέλαβε ο Παπαδήμος ως Πρωθυπουργός και μέχρι σήμερα, οι πολιτικές δυνάμεις με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν λειτουργήσει αμυντικά και δεν τολμούν να πουν αλήθειες στον λαό, οι οποίες δεν έχουν την αποδοχή της πλειοψηφίας ή ακόμα πηγαίνουν και κόντρα σε αυτή. Οι τραμπουκισμοί και η τακτική εκφοβισμού των πολιτικών, σε συνδυασμό με τις διπλές εκλογικές αναμετρήσεις οδήγησαν την κοινωνία, στην συντριπτική της πλειοψηφία πλέον, να θεωρεί μοναδικό και αποκλειστικό υπεύθυνο της σημερινής κρίσης, τα πολιτικά κόμματα.

Αν δηλαδή μέχρι πριν λίγο καιρό υπήρχε ένα μέρος της κοινωνίας που αποδεχόταν ότι ανεξάρτητα από τον καταμερισμό ευθυνών, όλοι μας έχουμε συμβάλλει, αναλογικά, στο αδιέξοδο που έχουμε φτάσει σήμερα ως χώρα, σήμερα αυτό το ακούς από ελάχιστους και καθόλου από τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Αυτό όμως, δεν αποτελεί απλά μια διαπίστωση. Είναι ζήτημα που αφορά άμεσα το μέλλον της χώρας. Γιατί ακόμη και να ξεπεράσουμε τα δημοσιονομικά και οικονομικά προβλήματα σε λίγα χρόνια αυτό, αφενός θα είναι αποτέλεσμα μιας τεχνικής υποστήριξης όμως παράλληλα δεν θα αποτελεί βάση για τη συνέχεια της χώρας.

Αφού, θα έχει ως αποτέλεσμα, τη νέα κατάσταση στην μετά την κρίση εποχή, να την υποδεχτούμε με τις ίδιες νοοτροπίες και τις ίδιες προσεγγίσεις. Γιατί μόνο αν αλλάξουμε νοοτροπία στην καθημερινότητα μας θα έχουμε μέλλον. Αν δηλαδή, καταλάβουμε ότι η τήρηση των νόμων δεν είναι χαφιεδισμός, ότι η απόκτηση οικολογικής συνείδηση αφορά τη χώρα και δεν είναι ένα κουλτουριάρικο χαρακτηριστικό, ότι η σπατάλη είναι υπόθεση όλης της πυραμίδας του δημοσίου και όχι μόνο υπόθεση των Υπουργών, ότι τα χρήματα που σπαταλούμε τα παίρνουμε από κάποιον εργαζόμενο φορολογούμενο, αν καταλάβουμε ότι η διαφάνεια μπορεί να μη μας ,,βολεύει,, σήμερα αλλά είναι προϋπόθεση της ανάπτυξης και ότι διαφάνεια δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την έμπρακτη καθημερινή υποστήριξη όλων μας.

Αν δηλαδή δούμε το κράτος, την πολιτεία ως δική μας και όχι ως αντίπαλο θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε και την λογική που ,,συμπεριφέρεται,, η πολιτεία στους πολίτες. Αν δεν χρησιμοποιούμε χωρίς να δικαιούμαστε προνόμια μπορούν αυτά να τα διεκδικήσουμε για αυτούς που όντως τα δικαιούνται. Το ίδιο στην υγεία, με άλλη νοοτροπία στα φάρμακα, στην παιδεία και στα φροντιστήρια και πολλά πολλά άλλα. Αν δούμε ότι τουλάχιστον, βολευτήκαμε και εμείς μέσα στην ανομία , στην λογική του ωχαδελφισμού, του ,,γιατί αυτός και όχι εγώ,, - "συνεχίζω να το διεκδικώ και ας μη το δικαιούμαι", τότε, ίσως, μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τη βάση για ένα καλύτερο μέλλον στα παιδιά μας.

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνουμε βορειοευρωπαίοι στη νοοτροπία και στις συνήθειες. Αλλά αν θεωρήσουμε ότι την ευθύνη σήμερα για τη χώρα την έχουν, αποκλειστικά, η Μέρκελ, ο Ακης και τα δυο μεγάλα κόμματα και ότι εμείς απλά είμαστε τα θύματα αυτών, τότε δεν πρόκειται αυτή η κρίση να αποτελέσει όντως και μια ευκαιρία για τη χώρα, όπως έλεγε ο πρώην Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος λοιδωρήθηκε για όλα αυτά που είπε, τα οποία δεν ήταν τίποτε λιγότερο από αυτά, που όλα τα προηγούμενα χρόνια λέγαμε εμείς, στις μεταξύ μας παρέες για το δημόσιο, τους γιατρούς, την παιδεία κλπ.

Μόνο που τώρα βολευτήκαμε με το ότι "για όλα ευθύνονται οι άλλοι".