Κρίτων Αρσένης:Mε ποιούς μιλάει η τρόικα όταν δεν δίνει εντολές στην κυβέρνηση;

Ο Κριτών Αρσένης επανεμφανίστηκε στο προσκήνιο αυτές τις ημέρες με μια νέα ερώτηση. Αυτή καθ' εαυτή έχει αξία διότι αναφέρεται σε ένα θέμα σχεδόν ταμπού για την ελληνική πολιτική σκηνή: με ποιούς μιλάει η τρόικα όταν δεν δίνει εντολές στην κυβέρνηση;

Ο ευρωβουλευτής καταγγέλλει τις σχέσεις της τρόικας με επιχειρηματίες, εταιρείες συμβούλων και δικηγορικά γραφεία στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια θέτει θέμα αδιαφάνειας στις κινήσεις του κλιμάκιου των δανειστών και ζητάει ενημέρωση, πάλι κατ' εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας. Για να τεκμηριώσει την ερώτηση του καταθέτει διάφορα στοιχεία, υπαινισσόμενος ότι διάφορα συμφέροντα υπαγορεύουν στην τρόικα τις επιλογές τους και αυτή με τη σειρά της επιβάλει στην κυβέρνηση να νομοθετήσει αναλόγως.

Αναφέρει μάλιστα μια εντυπωσιακή φράση ενός εκπροσώπου της τρόικας που φέρεται να λέει ότι κατέληξε σε μια πρόταση κατόπιν επαφών που είχε «με τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της Ελλάδας που βρίσκονται εκτός πολιτικής».

Ο Αρσένης ζητεί από την Κομισιόν να δώσει, όπως υποχρεούται από τον Κανονισμό, τη λίστα επαφών της τρόικας με ιδιωτικούς φορείς από τον Μάιο του 2010 έως σήμερα. Ο λόγος είναι προφανής: υπάρχει υπόνοια ότι «επιχειρηματικά συμφέροντα έχουν βρει χρυσή ευκαιρία να προωθήσουν τα συμφέροντα τους σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος στη χώρα μας».

Το θέμα πέρασε στο ντούκου και ο ευρωβουλευτής ούτε καν αποδοκιμάσθηκε από κάποιον «σύντροφο του». Αλλά είναι πολύ μεγάλο θέμα. Τι κάνει η τρόικα με τις ελληνικές αρχές, με το δημόσιο και την κυβέρνηση το ξέρουμε- ή έτσι νομίζουμε. Ωστόσο υπάρχει ένα θέμα για το τι κάνει με τους ιδιώτες με τους οποίους, καθ' ομολογία της, έρχεται σε επαφή -άγνωστο βάσει ποιας διευθέτησης και σε ποια νομική ή συμβατική βάση. Υπάρχει άραγε κάποιο άτυπο μνημόνιο με τους ιδιώτες και δεν το ξέρουμε;
Ας πούμε όμως ότι οι τροικανοί, απλώς κάνουν χρήση των ελευθεριών που απολαμβάνουν στην Ευρώπη όλοι οι κάτοικοι και βλέπουν όποιον τους γουστάρει. Δεν είναι κακό να κολατσίζει ο Ντερούζ με ένα βιομήχανο, ούτε να παίζει τένις ο Τομσεν με έναν εξαγωγέα. Και φυσικά δεν υποχρεούνται να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν.

Αλλά, από την ερώτηση του ευρωβουλευτή τίθεται ένα θέμα: υπάρχει περίπτωση οι τροικανοί, πέρα από κάθε όριο -νομικό ή ηθικό- να γίνονται βαποράκια ιδιωτικών συμφερόντων; Υπάρχει περίπτωση να υιοθετούν επιχειρηματικά σχέδια και να τα βαφτίζουν συμβατικές υποχρεώσεις της Ελλάδας στα πλαίσια του Μνημονίου, δεδομένου ότι κανείς πλέον δεν τους φέρνει αντίρρηση στην κυβέρνηση, ό,τι και αν αξιώνουν;

Η υπόθεση είναι πολύ πιο σημαντική από ό,τι φαίνεται και θα μπορούσε να περιέχει ακόμη και σκανδαλώδεις πλευρές –και ο καθένας αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. Συνιστά πράξη θάρρους για τον ευρωβουλευτή ότι θέτει το θέμα με επίσημο τρόπο και αυτό πρέπει να του αναγνωριστεί. Και άλλες φορές ακούστηκε ότι διάφοροι υπουργοί έχουν πασάρει μέσω της τρόικας νομοθετικές ρυθμίσεις, αλλά εκεί το θέμα είναι άλλη διάσταση -αμιγώς πολιτική. Εδώ μπορεί να πρόκειται για κάτι εντελώς διαφορετικό.

Αλλά ας μην υπάρχει βιασύνη. Να δούμε πρώτα τι θα απαντήσει η Επιτροπή στον Αρσένη, να δούμε και τι θα πει η Ελληνική κυβέρνηση. Και ποιος ξέρει; Όλα αυτά μπορεί να είναι αθώες και συνηθισμένες καταστάσεις. Αλλά μπορεί να είναι και ηφαίστειο, το όποιο αν εκραγεί θα κάψει με τη λαβα του κόσμο και ντουνιά. Καθ'όσον στην Ευρώπη πράγματα που κινούνται στο ημίφως δεν γίνονται δεκτά.