Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Περιμένοντας τη λήξη της ποινής

ΕΓΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΙΑ ΑΝ Η ΧΩΡΑ...
έχει πρωτογενές έλλειμμα ή πρωτογενές πλεόνασμα!
Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω αν και με τα νέα μέτρα  θ' ανοίξει ο ορίζοντας να βγούμε στο ξάγναντο!
Αυτό που ξέρω είναι ότι κανείς δεν είναι σε θέση να με βεβαιώσει για του λόγου το αληθές.
Το μόνο που νιώθω είναι ότι γύρω μου υψώνονται τείχη...
Έτσι, λοιπόν, κι εγώ κι εσείς και όλοι μας (σχήμα λόγου είναι αυτό...) είμαστε αναγκασμένοι να κυκλοφορούμε σαν φυλακισμένοι, περιμένοντας τη λήξη της ποινής για να βγούμε στον καθαρό αέρα.

Αλλά το θέμα είναι ότι οι πραγματικοί φυλακισμένοι ξέρουν πότε θα αποφυλακιστούν.
Εμείς ξέρουμε πότε θα λήξει η "ποινή" που μας έχει επιβληθεί;;;

Το μόνο που ξέρουμε είναι οι ημερομηνίες της καταβολής των δόσεων στην Εφορία, στην τράπεζα, στον Κωτσόβολο, στη ΔΕΗ (επειδή έχουμε κάνει κι εκεί ακόμα διακανονισμό), στο (πρώην) ΤΕΒΕ και πάει λέγοντας.
Αυτά που συμβαίνουν στη Βουλή και στην πολιτική σκηνή είναι πρωτοφανή.
Υπερψηφίστηκε το πολυνομοσχέδιο και αυτοί που το ψήφισαν πανηγυρίζουν ότι έρχονται καλύτερες μέρες, ενώ εκείνοι που το καταψήφισαν... καταστροφολογούν
(βλέπε κυρίως ΣΥΡΙΖΑ)!!!

Αλλά η γελοιότητα της πολιτικής έχει την υπογραφή του "πρωθυπουργού" Αντώνη Σαμαρά που εμφανίστηκε ικανοποιημένος, σε σύντομη δήλωσή του [προσέξτε...] στο περιστύλιο της Βουλής μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας: «Η κυβέρνηση βγήκε πιο ενισχυμένη από την σημερινή ψηφοφορία διαψεύδοντας τις Κασσάνδρες που μιλούσαν για προβλήματα».

Μας δένουν χειροπόδαρα και δεν βγάζουν τσιμουδιά!!!!
Πολιτικά αναστήματα...
Αλλά, ας είμαστε ειλικρινείς..
Από αυτή τη Βουλή απουσιάζει η μεγάλη πνοή!

Οι επαγγελματίες της πολιτικής είναι "υποχρεωμένοι" να δίνουν συνεχώς τη μάχη της πολιτικής αυτοσυντήρησης και στη μάχη αυτή θεωρούν θεμιτά και πρόσφορα όλα τα όπλα που χρησιμοποιούν.
Έτσι, αλωνίζουν, βασιζόμενοι στον οδοστρωτήρα της ανάγκης...

Και είναι πλέον λυπηρό το γεγονός ότι μια μικρή ιδιοτελής ομάδα παρασύρει το πλήθος των πολιτικώς αδιαπαιδαγωγήτων και ανατρέπει τις βασικές αρχές της δημοκρατίας, διατηρώντας ωστόσο την πρόσοψη των θεσμών αναλλοίωτη.
Αυτό είναι φυσικά μια από τις πλέον επικίνδυνες εκδηλώσεις νοσηρότητας της πολιτικής, διότι υπό την φενάκη των δημοκρατικών θεσμών, έχουμε την εφαρμογή μιας αντιλαϊκής πολιτικής.

Ν.ΛΑΓΚΑΔΙΝΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.