ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ ΓΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟ-ΣΑΜΑΡΑ –ΜΠΑΡΟΖΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΡΑΞΑΝ ΣΤΗΝ «ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ» ΤΟΥ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΩΜΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ
ΓΙΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟ-ΣΑΜΑΡΑ –ΜΠΑΡΟΖΟ
ΠΟΥ ΣΥΝΕΠΡΑΞΑΝ ΣΤΗΝ «ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ» ΕΝΟΣ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ

Στη λαϊκή φαντασία ο άδικος θάνατος και οι δολοφονίες στοιχειώνουν με φαντάσματα που προκαλούν φόβο. Στην πολιτική ιστορία τα πολιτικά εγκλήματα, επίσης στοιχειώνουν με ένα διαφορετικό τρόπο στην συλλογική μνήμη των λαών και προκαλούν αποστροφή.
Μια εβδομάδα πριν τις Ευρωεκλογές, οι σεισμικές και μετασεισμικές δονήσεις του δημοσιεύματος των Fanasial Times, με τις αποκαλύψεις που έφερε και την εμβληματική φράση να «σκοτώσουμε το δημοψήφισμα” όπως φαίνεται έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτες ρωγμές στο μιντιακό και πολιτικό κατεστημένο της χώρας και προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.
Πως αλήθεια να διαψεύσουν και να διαστρέψουν την εμπλοκή και τις μαρτυρίες τόσων διεθνών πρωταγωνιστών σε εκείνη την κρίσιμη και ιστορικά σημαδιακή συνάντηση κορυφής στις Κάννες .
Πώς να διαψεύσουν την μηχανοραφία Μπαρόζο – Σαμαρά – Βενιζέλου να» και όλο το σκηνικό που παίχθηκε σε εκείνη τη συνάντηση.
Πως να διαψευστεί έκτοτε η προθυμία του Βενιζέλου να αναλάβει την εκτέλεση του σχεδίου «μαχαιρώνοντας» πισώπλατα τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της χώρας που όφειλε θεσμικά τουλάχιστον να ενημερώσει;

Πώς να διαψευστεί η συμφωνία με Σαμαρά που έτρεμε για το δημοψήφισμα όπως λέει το δημοσίευμα και όλη η συνομωσία που έγινε εν αγνοία των άλλων ηγετών του συμβουλίου κορυφής της Ευρώπης.
Πώς να διαψευστούν όλα αυτά όταν ο Σαμαράς αναγκάζεται δια του εκπροσώπου του να δηλώσει υπερήφανος γι’αυτή την συνομωσία με το πρόσχημα να σώσει το ευρώ και την χώρα.
Να λοιπόν η ακλόνητη επιχειρηματολογία και δικαιολογία. Η συνομωσία, η προδοσία και διατεταγμένη υπηρεσία έγινε για το εθνικό συμφέρον και τη σταθερότητα της χώρας.
Την σταθερότητα δηλαδή που προσέφεραν στη συνέχεια, ο Καρατζαφέρης, Παπαδήμος, Σαμαράς και Βενιζέλος για να μάθουμε εκ των υστέρων για το σχέδιο Ζ τον Ιούλιο του ’12 που τα πράγματα έφθασαν στη χειρότερη φάση για την έξοδο της χώρας από το Ευρώ ειδικά μετά τις δυο επανωτές εκλογικές αναμετρήσεις και τους τυχοδιωκτισμούς Σαμαρά –Βενιζέλου για να γαντζωθούν στην εξουσία.

Εδώ μπαίνουμε Βέβαια στη δεύτερη φάση του δράματος. Αφού τώρα το μιντιακό κατεστημένο αδυνατεί εκ των πραγμάτων να κουκουλώσει και να διαψεύσει τα γεγονότα επιχειρεί κατά την συνήθη πρακτική να ανασκευάσει διαστρέψει τη πραγματικότητα.
Το δημοψήφισμα λένε εν χορό έδινε την ευκαιρία εκείνη την στιγμή στους Ευρωπαίους να μας βγάλουν έξω από το ευρώ.
Ποιοι όμως μέχρι εκείνοι την στιγμή τον Νοέμβριο του 2011 πυροδοτούσαν την αντιμνημονιακή ρητορική με τα Ζάπεια και τους αγανακτισμένους της Χρυσής Αυγής που ήθελαν να κάψουν την Βουλή.
Μήπως δεν γνωρίζουμε ποιοί ενώ καταψήφισαν τη δανειακή σύμβαση των 130 δις στο μνημόνιο 2 εμφανίζονται 15 μέρες μετά υπερασπιστές της παραμονής στο Ευρώ.
Μήπως δεν ήταν ο κ. Σαμαράς αυτουργός αυτής της τυχοδιωκτικής πολιτικής σε σύσσωμη την τότε αντιπολίτευση για να αναγκαστεί τελικά υπό το δίλλημα του δημοψηφίσματος να κάνει 180 μοίρες στροφή αφού είχε προηγουμένως εξασφαλίσει συνωμοτικά την ανατροπή Παπανδρέου.
Για την Μακιαβελική πολιτική που ακολούθησαν τότε θα μας πουν και θα υποστηρίξουν πολλοί ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Αλλά ακόμη και αν δεχτούμε αυτό τον πολιτικό αμοραλισμό ως μέρος ενός ρεαλιστικού πολιτικού παιγνιδιού, που μπορεί καταπατά και να δολοφονεί τους δημοκρατικούς θεσμούς για κάποιο υποτιθέμενο εθνικό σκοπό θα πρέπει να δούμε ποιος ήταν αυτός ο σκοπός.
Το δυστύχημα για τους Σαμαρά-Βενιζέλο όπως αποκαλύπτεται εκ των υστέρων είναι ότι δεν υπήρξε κανένας εθνικός σκοπός που να δικαιολογεί τη συνομωσία παρά μόνον ο αυτοσκοπός του ιδίου οφέλους για εξουσία.

Η κυρίαρχη εκτίμηση για τα γεγονότα της εποχής σε διεθνές επίπεδο και από τους πιο έγκυρους αναλυτές είναι ότι δεν υπήρξε ποτέ καλύτερο timing για να κάνει η Ελλάδα καλύτερη διαπραγμάτευση καθώς απειλείτο ολόκληρη η Ευρωζώνη να καταρρεύσει αν αφήναν την Ελλάδα και τυπικά να χρεοκοπήσει.
Τι έκαναν λοιπόν οι υπέρμαχοι της σκληρής διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας που δήθεν ο Παπανδρέου ήταν ανίκανος να πραγματοποιήσει. Δολοφόνησαν το Δημοψήφισμα.
Το μοναδικό πολιτικό υπερόπλο, που δικαίως «τρέλανε» τον Σαρκοζί και την συντηρητική Ευρώπη καθώς αν «τιμωρούσαν» την Ελλάδα όπως μας έλεγαν και συνεχίζουν να μας λένε τα εδώ δημοσιογραφικά παπαγαλάκια του μιντιακού κατεστημένου θα ερχόταν η χιονοστιβάδα του χρέους της Ιταλίας και Ισπανίας που με τίποτε δεν θα μπορούσανστην Ευρωζώνη να αναχαιτίσουν.
Αλλού είναι το μυστικό που δεν γίνεται πλέον να κρυφτεί. Ο φόβος να μην πληρώσουν οι τράπεζες ένα μεγάλο μέρος από τις ζημιές της οικονομικής κρίσης και ειδικότερα τη ζημιά από το κούρεμα. Όχι μόνον για τις Ελληνικές τράπεζες αλλά και τις Ευρωπαϊκές.

Γι’αυτό και ο «κατάλληλος» άνθρωπος που προτάθηκε για μεταβατικός πρωθυπουργός και έγινε στη συνέχεια ήταν ο πρώην τραπεζίτης Παπαδήμος.
Το έχουμε ξαναγράψει ότι 38,5 δις ήσαν οι απώλειες για το «κούρεμα» στις τράπεζες που έγινε τότε τους δόθηκαν 50 δις πίσω μόνον σ’αυτή την φάση για την ανακεφαλαίωση.
Αποκρύπτεται βέβαια συνήθως το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου 15 μέρες πριν από τις Κάννες είχε ψηφίσει νόμο για το δημόσιο έλεγχο των μετοχών που θα προέκυπταν από την ανακεφαλαίωση,.
Ο νόμος αυτός για το συντηρητικό οικονομικό, πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο έπρεπε στην πράξη να καταργηθεί, αφού ανατραπεί πρώτα από πρωθυπουργός ο Παπανδρέου.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν επιβεβαιώνουν απόλυτα αυτή την εκδοχή μετά τα δημοσιεύματα των FT καθώς στοιχειώνουν τα πολιτικά εγκλήματα της προδοσίας και της αποστασίας που εκτυλίχθηκαν στις Kάννες με πολλούς πρωταγωνιστές ηθικούς και φυσικούς αυτουργούς που σήμερα αποκαλύπτονται.
Μπορεί το μιντιακό κατεστημένο της Ελλάδας να έχει όλα τα μέσα στην διάθεση του για την στρέβλωση της πραγματικότητας.

Μπορεί χιλιάδες υπηρέτες να βρίσκονται σε διατεταγμένη δημοσιογραφική υπηρεσία αλλά παρά όλα αυτά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα για πολύ καιρό . Τα στοιχειωμένα φαντάσματα του παρελθόντος φέρνουν τώρα κάποιες ανεξέλεγκτες μαρτυρίες παγκοσμίου εμβέλειας που είναι αδύνατον να διαψευστούν.
Η επιχειρούμενη για μια ακόμη φορά στρέβλωση της πραγματικότητας γκρεμίζεται από τις εξελίξεις που ξεπερνούν τα σύνορα ασφυκτικού ελέγχου της πολιτικής επικοινωνίας από το Ελληνικό μιντιακό κατεστημένο. Και φόβος της 25ης Μαΐου γεννά παραφροσύνη.

17-5-2014
Βασίλης Τακτικός