ΝΑ ΚΡΙΘΟΥΝ ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ
ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΨΕΙ…
Στριμωγμένος σήμερα από τις αποκαλύψεις των Financial Times ο Βενιζέλος ο οποίος ανέλαβε τότε εργολαβικά στις Κάννες να σκοτώσει το δημοψήφισμα, προσπαθεί τώρα να καλυφθεί με δηλώσεις του τύπου: ’’Πώς με τις ενέργειές του η χώρα τότε στάθηκε και σήμερα είναι μια συντεταγμένη χώρα, μέλος της Ε.Ε. και μέλος της Ευρωζώνης.
Υποστηρίζει παράλληλα, πως η κυβέρνηση Παπανδρέου πήρε ψήφο εμπιστοσύνης για συμμετοχή στην κυβέρνηση της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σχηματιστεί μια κυβέρνηση στην οποία προτάθηκε ως υποψήφιος πρωθυπουργός ο κ. Πελτσάνικος, στη συνέχεια ο Κακλαμάνης και τέλος πρωθυπουργός έγινε ο Λ. Παπαδήμος’’.
Ακριβώς εδώ στο τέλος της διαδρομής, έχει ιδιαίτερη σημασία στην υλοποίηση του σχεδίου Μπαρόζο, να γίνει πρωθυπουργός ένας τραπεζίτης όπως και ο Μόντι στην Ιταλία και όχι το ποιοι προτάθηκαν.
Το ζήτημα όμως για εκείνους που σχεδίασαν να σκοτώσουν το δημοψήφισμα ήταν να ζημιώσουν τελικά από το «κούρεμα» όσο το δυνατόν λιγότερο οι τράπεζες και να μεταφερθούν τα βάρη στους Έλληνες φορολογούμενους και μέσω της ‘’ευρωπαϊκής αλληλεγγύης’’, στους Ευρωπαίους φορολογούμενους.
Με αυτή την λογική σειρά των πραγμάτων, οι Βενιζέλος και Σαμαράς έσωσαν, όχι βέβαια το λαό της χώρας, αλλά τα συμφέροντα των τραπεζιτών και του μιντιακού κατεστημένου. Τα συμφέροντα του κατεστημένου, από τον αλλοπρόσαλλο και ανυπότακτο Παπανδρέου, με τις ‘’εμμονές’’ του για τις μεταρρυθμίσεις και τα δημοψηφίσματα.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι η Μέρκελ δεν έβαλε τα κλάματα εξ αιτίας του Παπανδρέου και της πρότασής του για δημοψήφισμα! Έκλαψε μπροστά στην επιμονή του Ομπάμα και του Σαρκοζί, που ζητούσαν να βάλει η Γερμανία πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη της υπέρ του “τοίχους προστασίας” της Ευρωζώνης…
Ωστόσο, ακόμη και τώρα οι γνωστοί μας δημοσιογράφοι Πρετεντέρης, Τσίμας, Τρέμη, Παπαδημητρίου και άλλοι προσπαθούν να μας πείσουν πόσο ‘’κακό’’ ήταν και ήταν και είναι δημοψήφισμα.
Τώρα, αν το αποκαλυπτικό δημοσίευμα των Financial Times, κάνει σκόνη αυτά τα επιχειρήματα για τους φωστήρες δεν έχει τόση σημασία αυτοί συνεχίζουν το έργο τους.
Μόνον που έχουν εντελώς μπερδευτεί και οι ίδιοι μέσα στις αντιφάσεις τους και καταφεύγουν σε διλλήματα που βάζουν από τη μια μεριά την σταθερότητα της μνημονιακής πολιτικής και του ευρώ και από την άλλη, την αβεβαιότητα της αντιμνημονιακής ρητορικής του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.
Έτσι η ειρωνεία της ιστορίας είναι, ότι θέλουν δε θέλουν, επί της ουσίας δικαιώνουν τις ιστορικές επιλογές Παπανδρέου και προσπαθούν να καρπωθούν όπως – όπως, την μοναδική καρποφόρα διαπραγμάτευση με τους με τους Ευρωπαίους εταίρους μας που έγινε με Κυβέρνηση Παπανδρέου και απέφερε ως βοήθεια τα 130 δις ευρώ.
Έτσι όμως η διαφορά είναι το προοδευτικό πρόσημο των μεταρρυθμίσεων που είχε εκείνη η πολιτική, σε σχέση με τη σημερινή Κυβέρνηση που συνοψίζεται στα εξής:
Εκείνη η πολιτική ήθελε να εστιάσει στη πραγματική οικονομία και την κοινωνία και η σημερινή όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων νοιάζεται για τους τραπεζίτες τους ολιγάρχες και την οικονομία καζίνο, που εκτινάσσει την ανεργία στο 30%.
- Ο Παπανδρέου επέλεξε και τότε και τώρα, να πάει κόντρα στους τραπεζίτες μια στάση επιβεβαιώθηκε πρόσφατα, ενώ ο Σαμαράς Βενιζέλος απέδειξαν ότι εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να μην δυσαρεστήσουν τους τραπεζίτες.
- Ο Παπανδρέου επέλεξε το δημοψήφισμα, για να δώσει στο λαό την ευκαιρία να αποφασίσει ο ίδιος για τη μοίρα του και αυτοί επέλεξαν να το «σκοτώσουν το δημοψήφισμα» κατά την έκφραση του Μπαρόζο.
Το δημοψήφισμα σε καμία περίπτωση δεν λειτούργησε κατά της χώρας και του λαού αλλά έστω και ως εκδοχή ξεμασκάρεψε τους υποκριτές αντιμνημονιακούς που έκτοτε αναγκάστηκαν να λάβουν τις ευθύνες τους και να συγκυβερνήσουν.
Σήμερα αναγκάζει όλο το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο που επέλεξε άλλα να λέει στο λαό και να σπρώχνει προς την αντιμνημονιακή ρητορική και άλλα να κάνει στην πράξη να παραμιλάει.
Γι’ αυτό η αλήθεια και η ιστορία, με το πλήρωμα του χρόνου ‘’εκδικείται’’.
Αναγκάζονται τώρα εν όψει των Ευρωεκλογών, να έλθουν ‘’στα λόγια’’ του Παπανδρέου για την υπεράσπιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας και χωρίς όμως το προοδευτικό πρόσημο των μεταρρυθμίσεων.
Αναγκάζονται να αναγνωρίσουν τις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου και να πουν ακόμη και τώρα ότι είναι καλύτεροι διαχειριστές από αυτόν.
Αλλά και πάλι η ιστορία τους εκδικείται. Ενώ επενδύουν ακόμη και τώρα στη στρέβλωση και τον ανορθολογισμό, είναι αναγκασμένοι να ξορκίζουν προκαταβολικά το έλεος του Παπανδρέου ,για την επερχόμενη 25η Μαΐου.
Η αριθμητική της εξουσίας, και της διατήρησης της Κυβερνητικής συνεργασίας δεν βγαίνει χωρίς την υποστήριξη Παπανδρέου,.
Μετά τις αποκαλύψεις όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν, ότι στις Κάννες έκαναν την αποστασία και την προδοσία για τη σωτηρία της χώρας, όλο και πιο πολύ θα εξοργίζουν τους δημοκρατικούς και σκεπτόμενους πολίτες της χώρας.
Και τότε όσο μεγάθυμος κι αν είναι ο Παπανδρέου και εντελώς διαφορετικός από την δική τους πολιτική κουλτούρα δεν θα μπορέσει να αρνηθεί την συμβολή του για την απαλλαγή από τους δόλιους καιροσκόπους της πολιτικής σκηνής.
Και πλησιάζει εκείνη η ώρα!
Βασίλης τακτικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.