Συνήθως τα κάστρα πέφτουν από μέσα. Αλλά είναι ίδιον της φυλής του Έλληνα να αναζητά παντού συνωμοσιολόγους, εχθρούς, εφιάλτες, προδότες.
Επί πέντε – παρά κάτι- μήνες η κυβέρνηση διαπραγματεύεται και υπαναχωρεί, ακυρώνει και ακυρώνεται, σβήνει και γράφει, προτείνει και αντιπροτείνει και το γαϊτανάκι συνεχίζεται. Χωρίς όμως ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Φταίνε οι κακοί εταίροι, φταίνε οι μισητοί θεσμοί, φταίει η στείρα αντιπολίτευση , φταίει το κακό μας ριζικό. Αλλά πάντα φταίνε οι άλλοι.
Τι άλλαξε μέσα σε πέντε μήνες; Μήπως και πριν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση, ήταν καλύτεροι οι εταίροι, μας αγαπούσαν περισσότερο τα μέλη της Τρόικα(ς) ή η αντιπολίτευση στήριζε την συγκυβέρνηση-παρωδία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ; Προφανώς και όχι.
Τι δεν ήξερε λοιπόν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και το ανακάλυψε μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας με τους ΑΝ.ΕΛ; Ο κ. Τσίπρας όφειλε να γνωρίζει την πραγματική κατάσταση της χώρας. Αν γνώριζε και είπε ψέματα είναι ψεύτης. Αν δεν γνώριζε και ανακάλυψε μετά, είναι λίγος. Τα συνεταιράκια της προηγούμενης κυβέρνησης, δεν του έκρυψαν τίποτα. Δεν μπορούσαν να κρύψουν την πραγματική κατάσταση της χώρας, όπως έκανε ο Κώστας Καραμανλής ο οποίος πέταξε την χειροβομβίδα στα χέρια του Γιώργου Παπανδρέου και έκτοτε αγνοείται η τύχη του κάπου στη Ραφήνα.
Όπως μας αντιμετώπιζαν πριν την 25η Ιανουαρίου οι κακοί «εξωαποδώ» μας αντιμετωπίζουν και τώρα. Όπως γινόταν πριν αντιπολίτευση γίνεται και τώρα. Οσα προβλήματα ανοικτά ήταν πριν, ήταν και όταν ανέλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝ.ΕΛ. και ίσως τώρα περισσότερα λόγω της αδικαιολόγητης καθυστέρησης στην (όποια) διαπραγμάτευση.
Δεν είναι εχθροί της κυβέρνησης όσοι περίμεναν από τον Αλέξη Τσίπρα, αφού ο δρόμος για να αναλάβει την πρωθυπουργία ήταν ορθάνοικτος, να εφαρμόσει όσα προεκλογικά έταξε. Δεν είναι εχθροί του όσοι πίστεψαν ότι δεν θα ξαναπληρώσουν ΕΝΦΙΑ, όσοι περίμεναν την εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων εργασίας, όσοι περίμεναν την επαναφορά του βασικού μισθού στα προ μνημονίου επίπεδα, όσοι περίμεναν τον 13ο μισθό και κυρίως όσοι περίμεναν ότι θα καταργήσει το μνημόνιο με ένα άρθρο και ένα νόμο.
Εχθρός του πρωθυπουργού και των μελών της κυβέρνησής τους είναι ο κακός εαυτός τους. Αναιρούν και αυτοαναιρούνται κάθε μέρα που περνάει. Η μπάντα μοιάζει ξεκούρδιστη, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει, λέει ό,τι του κατέβει στο κεφάλι πιστεύοντας ότι εκπροσωπεί τον εαυτό του, μοιάζουν χαμένοι όσο χαμένο είναι πλέον και το κεφάλαιο της διαπραγμάτευσης. Ποια διαπραγμάτευση; Ποιοι σύμμαχοι, ως κι ο Πούτιν στον οποίο πόνταρε πολλά (!) η αριστερή πλατφόρμα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός χρησιμοποιούσε ενίοτε ως άσσο στο μανίκι, μας υπόδειξε να τα βρούμε με τους εταίρους.
To τρίτο μνημόνιο είναι προ των πυλών και ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε θύμα του υπέρμετρου ενθουσιασμού του και των ετερόκλητων συνιστωσών που καλείται ο Αλέξης Τσίπρας να αντιμετωπίσει ως ενιαίο σχήμα. Ακόμα κι αν όπως-όπως κλείσει συμφωνία με τους εταίρους, ο κ. Τσίπρας γυρνώντας θα πρέπει να κλείσει συμφωνία και με τους διαφωνούντες βουλευτές του κόμματός του που είναι στα κάγκελα κραδαίνοντας το «κοστολογημένο» πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Εντός των τειχών είναι οι πραγματικοί εχθροί της κυβέρνησης, τους εξωτερικούς τους γνωριζαμε εδώ και καιρό. Δεν είναι οι εχθροί του κ. Τσίπρα ανάμεσα στο 63,66% των πολιτών που δεν τον ψήφισε. Περισσότερο του έχουν κακιώσει πολλοί από εκείνους που τον ψήφισαν και σήμερα νιώθουν εξαπατημένοι, απογοητευμένοι γιατί «ξόδεψαν» την τελευταία ικμάδα της ελπίδας τους στο ΣΥΡΙΖΑ και τώρα δεν έχουν άλλη, ούτε καν για να ελπίζουν σε μια έστω καλύτερη ώρα της ημέρας και όχι σε ένα καλύτερο αύριο.
http://www.ipaper.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.